رهپویان هدایت: جریان صهیونیسم از تمامی‌ابزارهای موجود برای تبلیغ و گسترش اقدامات خود در سطح جهان استفاده می‌کند. از جمله ابزارهایی که در دوران معاصر ایجاد شده و دامنه نفوذ فراوانی دارد سینما است.
برهمین اساس از ابتدا جریان‌های صهیونیستی با تکیه بر منابع مالی ثروتمندان یهودی در این حوزه ورود کردند و آثار با مبانی تفکراتی خود تولید و منتشر نمودند.
از دیگر اقدامات این جریان می‌توان به سرمایه‌گذاری در شرکت‌های فیلم‌سازی و پخش فیلم، فیلمنامه‌نویسی و پرورش ستارگان سینما و همچنین انتخاب این ستارگان در فیلم‌هایی که قرار است در خدمت اهداف و آرمان‌های صهیونیسم باشند، اشاره کرد.
استراتژی فرهنگی صهیونیسم بین‌الملل بسیار پیچیده و دراز مدت است. این استراتژی تنها به تولید فیلم‌های صهیونیستی محدود نمی‌شود، بلکه به گونه‌ای است که امکان سیطره اقتصادی بر روند تولید فیلم را در نقاط مختلف جهان، برای این حرکت شوم فراهم می‌سازد .
بدین‌سان فرصت ساخت فیلم‌های سالم و ارزشی هر روز در جهان کمتر و محدودتر و در عوض، راه برای ساخت فیلم‌ها و آثار مغرضانه و نژادپرستانه صهیونیستی باز می‌شود. تبلیغات صهیونیست‌ها هر روز به اشکال مختلف ادامه می‌یابد و آنها از هر فرصتی هرچند کوچک، برای تثبیت موقعیت خود در عرصه هنر هفتم به ویژه جشنواره‌های بین‌المللی بهره می‌برند .
به عنوان مثال در دهه ۱۹۶۰ میلادی این شعار مطرح شد که: «یک دلار می‌دهم، یک عرب را بکش!»، این شعاری بود که سال‌ها در اوج جنگ میان اعراب و اسرائیل توسط خبرگزاری‌ها و رسانه‌های گروهی صهیونیستی به شکلی گسترده رواج یافت .
همچنین می‌توان به جک وارنر اشاره کرد که در جریان جنگ ژوئن سال ۱۹۶۷ میلادی، در یک مهمانی که افرادی چون «فرانک سیناترا»، «برت لنکستر» و «هارپ آلبرت» در آن شرکت داشتند، ۱۵۰ هزار دلار به عنوان کمک برای ارتش رژیم صهیونیستی جمع کرد. همچنین الیزابت تیلور (بازیگر سرشناس سینما) طی دو سال، یک میلیون و دویست و پنجاه هزار دلار به صندوق‌هایی که تنها هدفشان جلب کمک‌های مادی و نهادینه کردن آن در جهت حمایت از رژیم اشغالگر قدس و اهداف صهیونیسم بود، کمک کرد .
پس از مدتی سیاست تولید مشترک یا فیلم‌برداری فیلم‌های آمریکایی با همکاری «مرکز ملی فیلم اسرائیل» در فلسطین اشغالی به مرحله اجرا درآمد که ستارگان صهیونیست مسلک‌هالیوود نقش مهمی‌در اجرای این سیاست ایفا نمودند . این حرکت به دو علت صورت گرفت :
-خوش آب و هوا بودن فلسطین و تنوع مناظر طبیعی بسیار زیبای آن
-پایین بودن سطح دستمزدها در فلسطین و وجود کارگران روزمزد و ارزان‌قیمت عرب در منطقه .
در ادامه صهیونیست‌ها در جهت ایجاد رابطه میان کارگردانان و بازیگران مشهور جهان و رژیم نوپای صهیونیستی تلاش زیادی به عمل آوردند که عمدتاً به شکل دیدارهای دوستانه با رهبران سیاسی رژیم و چاپ تصاویر آن در روزنامه‌ها و مطبوعات اسرائیلی و فرامنطقه‌ای به منصه ظهور رسید. به عنوان مثال، روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحرونوت در شماره ۱۲ ژانویه ۱۹۷۹ خود با انتشار مقاله‌ای، چنین نوشت :
" سیاستمداران اسرائیلی به هنر و هنرمندان اهمیت زیادی می‌دهند. نمونه بارز آن دیدار رئیس ستاد مشترک ارتش با «سوفیا لورن» است. البته اهتمام سایر مقامات مانند نخست وزیر، وزرای دفاع، بازرگانی، گردشگری و حتی شهرداران، کمتر از رئیس ستاد مشترک نیست و آنها هم به نوبه خود به گرمی‌از هنرمندان استقبال کرده و با آنها گپ می‌زنند. این‌ها همه نشان می‌دهد که اسرائیل اهمیت زیادی برای ستارگان سینما قائل است . "