امروزه در مورد نویسندگان عهد جدید در میان مسیحیان اختلاف نظر‌های زیادی وجود دارد. برخی از محققین مسیحی در مورد کاتبان عهد جدید اعتراف کرده اند: طبق تحقیقات انجام شده ، تمام نویسندگان عهد جدید فاقد اعتبار هستند.
رهپویان هدایت: با مطالعه کتاب کلام مسیحی نوشته توماس میشل به ترجمه حسین توفیقی ، برخی از اشتباهات فاحش مسیحیان درباره نویسندگان کتب عهد جدید را در این مجال به صورت مختصر بررسی خواهیم نمود
عهد جدید مجموعه 27 رساله و کتاب است که به باور مسیحیان در قرن اول میلادی (حدود نیمه دوم قرن اول) به وسیله 7 نفر از مومنان مسیحی نگاشته شده است . اسامی‌این 8 تن به قرار زیر است متی ، مرقس، لوقا، یوحنا، پولس، یعقوب، پطرس، یهودا.
براساس نظر بسیاری از محققان جدید، نوشته‌ها و نامه‌های پولس یهودی از جهت زمانی بر بقیه بخش‌های عهد جدید تقدم دارد و هنگامی‌که مسیحیان اولیه برای دعا اجتماع می‌کردند، به عنوان مرجع حل اختلاف و مشکلات شان، آن نوشته‌ها را می‌خواندند. غالبا از آنها رونوشت بر می‌داشتند وبرای کلیساهای محلی می‌فرستادند.
در میان اناجیل چهارگانه به نظر محققان جدید ، انجیل مرقس بر بقیه از جهت زمانی تقدم دارد و تألیف آن به حدود سال 60 میلادی بر میگردد. مرقس یکی از شاگردان دوازده گانه عیسی (ع) نبود بلکه از شاگردان پولس و پطرس بوده است.
امروزه در مورد نویسندگان عهد جدید در میان مسیحیان اختلاف نظر‌های زیادی وجود دارد. برخی از محققین مسیحی در مورد کاتبان عهد جدید اعتراف کرده اند: طبق تحقیقات انجام شده ، تمام نویسندگان عهد جدید فاقد اعتبار هستند.
مطالعات آنان نشان می دهد، همه آنها به اعتراف اکثریت مسیحیان نه از پیامبران بودند و نه از اشتباه و گناه مصونیت داشته اند بلکه انسان‌های معمولی بودند که به حضرت مسیحی ایمان آورده بودند و امکان دارد از آنان خطا و اشتباه سر زده باشد.
برخی از آنها مانند متی و یوحنا از حواریون وشاگردان مسیح بوده اند افرادی مانند پطرس،یهودا و یعقوب و بر خی دیگر نه تنها از شاگردان حضرت مسیح (ع) نبودند بلکه در طول حیات ایشان هم یک بار او را ندیدند.
در ادامه بررسی‌هایشان به این نتیجه می‌رسند که نمی‌توان عهد جدید را به عنوان منبع اصلی تعالیم و آموزه‌های حضرت مسیح (ع) دانست .
جالب است بدانیم که فهرست کتب عهد جدید در نیمه قرن دوم (150-200 میلادی) درست شده و از آن زمان به بعد ، مسیحیان به این کتب اعتقاد پیدا کردند اما رسمیت پیدا کردن آنها در میان مسیحیان چندین قرن بعد اتفاق افتاد.