رهپویان هدایت: اگر کسی گفته‌ها و نوشته‌هایی که پیرامون فراماسونری انجام شده را بخواند و بعد به مطالعه منابع سرکردگان بهائیت بپردازد خواهد دید که محورها و کلیدواژه‌های مشترک بسیاری بین این دو نحله منحرف وجود دارد. نزدیکی فرقه ضاله بهائیت به فراماسونری به حدی زیاد است که در علائم و نمادهای این فرقه ضاله به وضوح مشاهده می‌گردد.(نمادهای مشابه و مشترک بسیاری بین بهائیت و فراماسونری وجود دارد که‌‌ان‌شاالله به صورت مجزا منتشر خواهد شد) این قرابت شوم به این معنا نیست که بهائیت و فراماسونری دو شاخه موازی منحرف می‌باشند بلکه فرقه ضاله بهائیت از انشعابات ماسونی است که در تحت نظارت اعضای آن مرکز اداره می‌شود.
با رجوع به بیشینه این فرقه ضاله و ارتباط سردمداران آن با افراد و لژهای ماسونی این امر بیش از پیش هویدا می‌گردد. برای نمونه علیقلی خان نبیل الدوله، استاد فراماسونری و مترجم عباس افندی بود که درباره وی آهنگ بدیع، ارگان بهائیان، می‌نویسد: «میرزا علیقلی خان نبیل الدوله ازجمله مشاهیر امر [فرقه بهائیت] است که در خدمات دولتی نیز به مدارج عالیه نائل شده و علاوه بر عضویت هیأت نمایندگی ایران در کنفرانس صلح ورسای، به مقام سفارت دولت شاهنشاهی ایران در ایالات متحده امریکا رسیده است».
اسماعیل رائین در کتاب فراموشخانه و فراماسونری در ایران به بیان شرح احول علیقلی خان نبیل الدوله پرداخته و نوشته است:«یکی از فراماسون‌های معروف ایران که دارای شهرت جهانی بود و در سازمان فراماسونی امریکا مقام «ژنرال ماسونی» و «درجه 33 فراماسونی» را داشت و همچنین عالی ترین نشان ماسونی را که فقط به روِسای جمهور امریکا اعطا می‌شود، دریافت کرده بود، علیقلی خان از افراد خاندان سپهر کاشی است. او یکی از روِسای بهائیان ایران و امریکا بود و عکس او در کنار تصویر عبدالبهاء، از ارادت فوق العاده او به پیشوای بهائیان جهان حکایت می‌کند.
علیقلی خان نبیل الدوله در خانه خود محفل ماسونی کوچکی داشت، که اغلب روزها، در حضور دیگران، در آنجا به عبادت می‌پرداخت... نبیل الدوله بهائی بود و از روِسای این فرقه به حساب می‌آمد...» در محراب محفل ماسونی او «سه جلد کتاب... قرار داشت که... عبارت بودند از: 1. قانون اساسی فراماسونری 2. الواح بهاء الله 3. کتاب بیان
تصویری که رائین از نبیل الدوله منتشر کرده که وی با احترام کامل در کنار عباس افندی ایستادهنشان می‌دهد سرکردگان بهائیت همگی یاخود ماسون بودند و یا تحت نظر آنان به فعالیت می‌پرداختند. کتاب‌هایی که علیقلی خان نبیل الدوله ماسون به آن‌ها اهتمام داشت دوتای آن‌ها از سه کتاب نوشته سرکردگان بهائیت بود که این امر اوج ارتباط بین آن‌ها را نشان می‌دهد.