رهپویان هدایت

رهپویان هدایت: جریان صهیونیسم از تمامی‌ابزارهای موجود برای تبلیغ و گسترش اقدامات خود در سطح جهان استفاده می‌کند. از جمله ابزارهایی که در دوران معاصر ایجاد شده و دامنه نفوذ فراوانی دارد سینما است.

برهمین اساس از ابتدا جریان‌های صهیونیستی با تکیه بر منابع مالی ثروتمندان یهودی در این حوزه ورود کردند و آثار با مبانی تفکراتی خود تولید و منتشر نمودند.

از دیگر اقدامات این جریان می‌توان به سرمایه‌گذاری در شرکت‌های فیلم‌سازی و پخش فیلم، فیلمنامه‌نویسی و پرورش ستارگان سینما و همچنین انتخاب این ستارگان در فیلم‌هایی که قرار است در خدمت اهداف و آرمان‌های صهیونیسم باشند، اشاره کرد.

استراتژی فرهنگی صهیونیسم بین‌الملل بسیار پیچیده و دراز مدت است. این استراتژی تنها به تولید فیلم‌های صهیونیستی محدود نمی‌شود، بلکه به گونه‌ای است که امکان سیطره اقتصادی بر روند تولید فیلم را در نقاط مختلف جهان، برای این حرکت شوم فراهم می‌سازد .

بدین‌سان فرصت ساخت فیلم‌های سالم و ارزشی هر روز در جهان کمتر و محدودتر و در عوض، راه برای ساخت فیلم‌ها و آثار مغرضانه و نژادپرستانه صهیونیستی باز می‌شود. تبلیغات صهیونیست‌ها هر روز به اشکال مختلف ادامه می‌یابد و آنها از هر فرصتی هرچند کوچک، برای تثبیت موقعیت خود در عرصه هنر هفتم به ویژه جشنواره‌های بین‌المللی بهره می‌برند .

به عنوان مثال در دهه ۱۹۶۰ میلادی این شعار مطرح شد که: «یک دلار می‌دهم، یک عرب را بکش!»، این شعاری بود که سال‌ها در اوج جنگ میان اعراب و اسرائیل توسط خبرگزاری‌ها و رسانه‌های گروهی صهیونیستی به شکلی گسترده رواج یافت .

همچنین می‌توان به جک وارنر اشاره کرد که در جریان جنگ ژوئن سال ۱۹۶۷ میلادی، در یک مهمانی که افرادی چون «فرانک سیناترا»، «برت لنکستر» و «هارپ آلبرت» در آن شرکت داشتند، ۱۵۰ هزار دلار به عنوان کمک برای ارتش رژیم صهیونیستی جمع کرد. همچنین الیزابت تیلور (بازیگر سرشناس سینما) طی دو سال، یک میلیون و دویست و پنجاه هزار دلار به صندوق‌هایی که تنها هدفشان جلب کمک‌های مادی و نهادینه کردن آن در جهت حمایت از رژیم اشغالگر قدس و اهداف صهیونیسم بود، کمک کرد .

پس از مدتی سیاست تولید مشترک یا فیلم‌برداری فیلم‌های آمریکایی با همکاری «مرکز ملی فیلم اسرائیل» در فلسطین اشغالی به مرحله اجرا درآمد که ستارگان صهیونیست مسلک‌هالیوود نقش مهمی‌در اجرای این سیاست ایفا نمودند . این حرکت به دو علت صورت گرفت :

-خوش آب و هوا بودن فلسطین و تنوع مناظر طبیعی بسیار زیبای آن

-پایین بودن سطح دستمزدها در فلسطین و وجود کارگران روزمزد و ارزان‌قیمت عرب در منطقه .

در ادامه صهیونیست‌ها در جهت ایجاد رابطه میان کارگردانان و بازیگران مشهور جهان و رژیم نوپای صهیونیستی تلاش زیادی به عمل آوردند که عمدتاً به شکل دیدارهای دوستانه با رهبران سیاسی رژیم و چاپ تصاویر آن در روزنامه‌ها و مطبوعات اسرائیلی و فرامنطقه‌ای به منصه ظهور رسید. به عنوان مثال، روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحرونوت در شماره ۱۲ ژانویه ۱۹۷۹ خود با انتشار مقاله‌ای، چنین نوشت :

" سیاستمداران اسرائیلی به هنر و هنرمندان اهمیت زیادی می‌دهند. نمونه بارز آن دیدار رئیس ستاد مشترک ارتش با «سوفیا لورن» است. البته اهتمام سایر مقامات مانند نخست وزیر، وزرای دفاع، بازرگانی، گردشگری و حتی شهرداران، کمتر از رئیس ستاد مشترک نیست و آن‌ها هم به نوبه خود به گرمی‌از هنرمندان استقبال کرده و با آن‌ها گپ می‌زنند. این‌ها همه نشان می‌دهد که اسرائیل اهمیت زیادی برای ستارگان سینما قائل است . "

رهپویان هدایت: با نگاهی به نشریات و اخبار منتشر شده توسط سایت‌های معتبر مسیحیت مانند کریستین تودی ، مشاهده می‌شود فعالیت‌های سیاسی جریان تبشیر تاثیرات دردناک وغیر قابل جبرانی را در جامعه آمریکا از خود به یادگار گذاشته است.

یکی از معضلات مهمی‌که مردم آمریکا با آن درگیر هستند، سیاست‌های مداخله جویانه جریان تبشیر در اطلاع رسانی و خبرگذاری های آمریکا در ایام شیوع ویروس کرونا است.

انتشار اطلاعات نادرست، بسیاری از مسیحیان آمریکایی را در معرض ناامیدی و نگرانی‌های شدید قرار داده است. موسسه تحقیقاتی پیو، علی رغم اینکه اخبار منتشر شده در خصوص کرونا از سوی مقامات بهداشتی از اهمیت بیشتری برخوردار است اما نتایج تحقیقات بدست آمده نشان می‌دهد مسیحیان اونجلیستی فقط اخبار منتشر شده از سوی کاخ سفید را به عنوان منبع خبری موثق قبول دارند.

در حال حاضر، رسانه‌های خبری در آمریکا 60 درصد متعلق به مسیحیان انجیلی است و الباقی به سایر گرایشهای مسیحی اختصاص یافته است.طبق نظرسنجی‌های انجام شده، بسیاری از اونجلیست‌های سفید پوست بر این باور هستند فقط اظهارات رئیس جمهور دونالد ترامپ از اعتماد و اطمینان بیشتری برخوردار است و از نظر آنان خبرهای منتشر شده از سوی کاخ سفید صحت دارد.

مسیحیان تبشیری، نسبت اخبار منتشر شده توسط سایر خبرگذاری رسمی، شک و تردید داشته و معتقدند که این رسانه‌های در خصوص خطر ویروس کرونا، اغراق کرده و می‌خواهند نظم جامعه آمریکایی را بر هم بزنند.

آمارهای بدست آمده نشان می‌دهد که نگرانی از شیوع بیماری در بین مسیحیان تبشیریکه به عنوان محافظه کار سیاسی شناخته می‌شوند و برنامه‌های کلیسایی خود را به صورت هفتگی برگزار می‌کنند کمتر است. که در نهایت اینگونه رفتار‌های آنان، برگرفته از رویکرد سیاسی آنان است.

بنابراین رویکرد سیاسی دولت آمریکا نقش مهمی‌را در مورد ویروس کرونا از خود نشان داد. آنها تمایل دارند دیدگاه مثبت تری نسبت به دولت ترامپ داشته باشند و در نقطه مقابل دیدگاه منفی نسبت به مخالفین شان دارند

امروز موسسات تحقیقاتی بر این مساله اعتراض می‌کنند که کرونا ویروس در آمریکا به خاطر نفوذ جریان تبشیر، به یک مساله سیاسی تبدیل شده و مردم آمریکا بایستی با از دست دادن جان و سلامتی شان، بهای این موضوع را پرداخت کنند.

رهپویان هدایت: ترویج عناوینی چون معنویت، آرامش و شادی در سال‌های اخیر نشان می‌دهد جوان امروز بیش از همه نیازمند رسیدن به این کلیدواژه‌ها در زندگی است. نظام‌های فکری غربی به این مسئله زودتر ورود کرده و متاسفانه آنچه را که خود می‌خواهند به اسم معنویت در قالب خواسته‌های درونی بر ذهن‌ها و قلب‌ها القا می‌کنند.

مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در این زمینه می‌فرمایند: علت اینکه می‌بینید عرفانهای کاذب رشد پیدا میکند و یک عده‌ای طرفشان میروند، نیاز به تهذیب است... کسانی که رشته‌های رفتارشناسی عمومی‌را مطالعه میکنند و کار میکنند، این را تأیید میکنند. امروز در همه‌ی دنیا اینجور است که وضع نظام مادی و فشار مادی و مادیت، جوانها را بیحوصله میکند؛ جوانها را افسرده میکند. در یک چنین وضعی، دستگیر جوانها، توجه به معنویت و اخلاق است...

رشد قارچ گونه شبه معنویت‌ها در جوامع مختلف و مخصوصا در ایران اسلامی‌بیانگر این امر است که شبه معنویت‌ها با رویکرد جامع شناسی و روانشناسی در این زمینه ورود کرده و به شکلی ماهرانه بفکر پیاده کردن تفکرات غیر دینی خود در این بازار پر مشتریهستند.

هم اکنون نیز با توجه به گسترش ویروس کرونا و توجه بیشتر برخی به دعا و ارتباط با معنویت باز هم می‌بینیم که این شبه معنویت‌ها هستند که خود را یکی پس از دیگری نشان می‌دهند.

اینکه چطور شبه معنویت‌ها و عرفان‌های بدلی در این هیاهو این میل و خواست افراد را مصادره می‌کنند و آن را به سمت و سویی دیگر می‌برند مهمترین بخش ماجراست.

به عنوان نمونه در پی گسترش ویروس کرونا و افزایش روابط معنوی، کسانی که دکاندار عرفان و معنویت شده اند برای افراد نسخه می‌پیچند که به برخی از آنان در عرفان حلقه و... اشاره کردیم.

حال یوگا که در گذشته خود را به عنوان یک ورزش مطرح می‌کرد (و ما بارها مطرح کرده بودیم که یوگا فقط یک ورزش نیست و این تنها یک ادعایی ساده‌لوحانه است) روی خود را برای تغییر سبک زندگی بیش از پیش نشان می‌دهد.

به نظر می‌رسد یک استراتژی برای گسترش این شبه معنویت در ایران به‌کار برده شده و ‌شبکه گسترده‌ای از یوگیست‌ها خیلی شفاف یوگا را یک سبک زندگی برای رسیدن به معنویت و آرامش معرفی می‌کنند!

نگاهی به کانال‌ها و پیج‌های مربوط به یوگا و طرفدارانش در ایران، کاملا مشخص می‌کند که یوگا نه تنها ورزش نیست بلکه مدل و سبکی از زندگی است. این مقوله را هشتگ‌های متعدد تحت عناوینی چون (تغییر سبک زندگی به وسیله یوگا) تأئید می‌کند.

آنها حتی به تازگی همانند برخی از رهبران شبه معنویت‌های دنیا، یوگا و مدیتیشن را راهی برای مقابله با ویروس کرونا می‌دانند!!

در این بازار تشنگی نسبت به عرفان و معنویت و بازگشت به خدا عدم ارائه صحیح معنویت اسلامی‌سبب گرایش افراد به مسیرهای انحرافی شده است.

رهپویان هدایت: فرقه ضاله بهائیت به دلیل نوع فعالیت تشکیلاتی جاسوسی که دارد نتوانسته جایگاهی در بین جوامع مدنی پیدا کند و از این رو به اغفال قبائل بدوی و محروم مانند قبیله‌هایی آفرقایی روی آورده است. نیروی انسانی برای فرقه‌هایی مانند بهائیت که برای اهداف سیاسی و جاسوسی ساخته شده اند از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه تکثر اعضا این امکان را به تشکیلات می‌دهد تا نهادهای حقوق بشری ضد ایرانی را با خود همراه کنند.

اما واقعیت این است که بهائیان مهره های نهادهای به ظاهر حقوق بشری استعمار هستند که وظیفه دارند با رخنه در لایه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و امثالهم بستر را برای مداخلات دشمنان کشور فراهم کنند. بهائیان هویت فرقه‌‌‌ای را برای نیل به مقاصد شوم خود برگزیده اند تا با مظلوم نمایی و فرافکنی از حمایت‌های نهادهای به ظاهر حقوق بشری استفاده کنند و همچنین سعی کنند تا کم بود اعضای خود را با اقداماتی چون اغفال مردم مناطق محروم و بدوی جبران کنند.

در گزارش سفارت آمریکا به وزارت امور خارجه، در ژوئن 1979 میلادی (1358شمسی)آمده است: یکی از 9 نفر مردان متفکر جامعه بهائیت (روسای محفل بهائیان) گفت که جامعه بهائی احساس می‌کند از جهات اداری،اجتماعی و مالی در حال مرگ است و با بدترین بحران در تاریخ 128 ساله اش مواجه است.(اسناد لانه جاسوسی شماره 37 ص 12)

صبحی در خاطرات خود نکته‌‌‌ای را یادآوری می‌کند که نشان می‌دهد عجز بهائیان برای جذب عضو مسبوق به سابقه بوده و از ابتدا سرکردگان این فرقه برای ترویج انحرافات شان ناکام بوده اند. صبحی در این خصوص می‌نویسد: در حیفا و عکا نزدیک پنجاه خانواده بهائی بودند و همه از مردم ایران بودند. از مردم آن سرزمین(فلسطین) یک نفر هم بهائی نشده بودند مگر نیرنگ بازی به اسم جمیل که به گویش فارسی سخن می‌گفت و دانسته نشد که از چه نژادی است. در روزگار جنگ جهانی دوم به ایران آمد و به دستیاری جهودان بهائی شده در آن روزگار آشفته از راه نادرستی و دزدی سودها برد.

در مجموع می‌توان دریافت که تشکیلات فرقه ضاله بهائیت علی رغم هزینه‌های گزافی که برای جذب عضو به هدر داده نتوانسته نتیجه‌‌‌ای مهم به دست آورد و این سرخوردگی موجب شده تا هجمه‌های رسانه‌‌‌ای آنان نسبت به ایرانیان و مسلمانان در سال‌های اخیر با شدت بسیار بیشتری انجام گردد.

رهپویان هدایت: در تفکر فرقه ضاله بهائیت شخصی که از فرقه خارج شود به عنوان مطرود شناخته شده و مطابق با قانون فرقه مورد بدترین برخوردها و رفتارها قرار می‌گیرد .

اما بحث بدینجا ختم نمی‌شود بلکه شخص بازگشته از فرقه ضاله علاوه بر طرد از نظر خانوادگی نیز با مشکلاتی متعدد مواجه شده و در بیشتر مواقع زندگی مشترک خود را از دست می‌دهد که این نشان دهنده رفتار سیستماتیک این فرقه ضاله برای از هم پاشیدن کانون خانواده است .

به این مورد توجه کنید که اگر فردی از جانب بیت العدل یا محافل فرقه، به‌عنوان ناقض عهد و میثاق اعلام شود، آن‌وقت همسرش هم به‌عنوان تماس و رابطه با چنین فردی در معرض طرد و تکفیر قرار دارد، همچنین بسیاری از بستگان و آشنایان نزدیک نیز با همین خطر مواجه هستند .

به این ترتیب زن یا مرد باید یا زندگی مشترک را انتخاب کند و یا سایر بستگان و ادامه حضور در فرقه را. بدین شکل تحت فشار مضاعف قرار می‌گیرد و در بیشتر مواقع هر چند به هیچ وجه قصد طلاق و جدایی در میان نیست اما خود به خود مجبور به جدایی می‌شود چرا که خواهرش هم اگر به ارتباط با این خانواده ادامه دهد او نیز به همراه همسر و فرزندانش به طور اتوماتیک، به عنوان ناقضین عهد معرفی شده و بسیاری از دوستان نزدیک فرد هم، به اتهام ارتباط با وی به عنوان فرد مرتد و کافر شناخته می‌شوند .

تمام این داستان بحث پوچ و قرون وسطایی است. ولی واقعیت همین است! و چه‌طور می‌توان عضو سازمان و تشکیلاتی بود که تا این حد می‌تواند علیه فردیت و آزادی انتخاب خشن و ظالمانه تصمیم بگیرد؟ در واقع جامعه بهائی، به لحاظ معنوی و روحانی دچار بیماری و انحطاط گردیده و با در پیش گرفتن چنین روشی تمام تلاش خود را برای فرار از فروپاشی در پیش گرفته است .

دراویش فرقه نعمت الهیه در حال حاضر از دو طیف فکری و فرقه ای مجزا از هم برخوردار است که هرکدام شان ، خودسرانه مسیر دلخواهی برای فرقه ترسیم کرده و آن را طی می‌کنند و تنها به فکر تأمین منافع مادی و تحقق اهداف نامشروع خود هستند.

طیف اول شامل دراویش افراطی هستند که با قطبیت علیرضا جذبی بعد از مرگ نور علی تابنده، با صراحت اعلام مخالفت نمودند. آنان روسای فعلی فرقه را با زبان تمسخر ، توهین خطاب می‌کنند و مغرضانه آنان را مورد نقد و انتقاد قرار می‌دهند.

طیف دوم ، دراویش سنتی هستند که مدتی است که سکوت اختیار کرده و خود را سرگرم نصیحت‌ها و توصیه‌های اقطاب و مشایخ فرقه کرده و هیچ گونه واکنشی به تحرکات دراویش افراطی از خود نشان نمی‌دهند.

فضای مجازی متعلق به طیف افراطیون در این روزها، علاوه بر انتشار اخبار جعلی و دروغین ، فضای درون فرقه‌‌‌ای را آشفته و ملتهب نشان می‌دهد و برعکس، صفحات فضای مجازی وابسته به طیف دراویش سنتی، یک فضای آرام و آسوده را می‌خواهد به نمایش بگذارد.

دراویش افراطی با محوریت مصطفی آزمایش، نمایندگان فرقه را به عنوان مقصر اصلی فوت نور علی تابنده مطرح می‌کند. در حال حاضر سناریوهای ساختگی مأذون خارج نشین توسط دراویش مارکسیستی در جامعه فقری اجرا می‌شود.

علیرضا جذبی ، قطب جدید فرقه نعمت الهیه برخلاف نور علی تابنده ، سعی می‌کند با سکوت عامدانه خود، از شدت و حدت تفرقه و درگیری میان دراویش بکاهد تا بتواند با حفظ آرامش و کنترل دراویش، در یک فرصت مناسب بهره برداری فرقه‌‌‌ای خود را بکند.

خبر گذاری‌های وابسته به دراویش سنتی، فقط به شرح مکتوبات اقطاب و مشایخ پیشین فرقه بسنده کرده و با بارگذاری فایل‌های صوتی ، مریدان خود را مشغول شنیدن نصیحت های تاریخ گذشته کرده است.

قطب فعلی فرقه نعمت الهیه ، در برابر مدعیان قطبیت که از ریشه و اساس ، مسلک فرقه را زیر سوال برده سکوت کرده است . مدعیان با انتشار دست نوشته‌های جعلی ، خود رادر میان دروایش به عنوان جانشین نور علی تابنده معرفی می‌کنند. در این کارزار درون فرقه‌‌‌ای ، هیچ عکس العملی درقالب نامه ، بیانیه و غیره به نفع مریدان از سوی علیرضا جذبی صادر نشده است.

دراویش، راه انتخاب خود را گم کرده و نمی‌دانند آیا به سیاه نمایی‌های پوشالی افراطیون توجه کنند یا سکوت معنا دار دراویش سنتی را باور کنند آنها قدرت تشخیص سره از ناسره را ازدست داده اند که این امر، یک قدم فرقه نعمت الهیه را به زوال و نابودی نزدیک می‌کند.

رهپویان هدایت: فرقه‌های تشکیلاتی مانند بهائیت به دنبال مهره سازی می‌باشند و از این رو خروج فرد از ساختار فرقه عواقبی را برای وی در پی خواهد داشت. تشکیلات بهائیت تا آنجا پیش می‌رود که در حریم کاملا خصوصی زناشویی افراد ورود می‌کند و اگر زن یا مرد قصد خروج از فرقه را داشته باشند با تحریم عاطفی و طرد خانودگی در صدد کنترل آن‌ها بر می‌آید.

مهشید رضایی، بهائی هدایت یافته به اسلام در این خصوص می‌نویسد: جدایی من به این صورت بود که وقتی در ضیافت، نامه دادیم، هیأتی به نام هیأت حل اختلاف تشکیل دادند. سه نفر به علاوه همسرم، مرا دوره کردند و به من اجازه صحبت ندادند. تربص نامه، نامه‌ای است که بین دو طرف نوشته می‌شود که مفاد زیادی دارد. البته از خودشان در آورده‌اند و قانونی نیست. من هرچه سعی کردم کپی این تربص نامه را داشته باشم که مربوط به من هم می‌شود، اما آن کپی را به من ندادند.

در آنجا مفاد زیادی ذکر شده بود. تربص به معنی انتظار است. یعنی زن و شوهر به مدت یک سال دور از یکدیگر زندگی می‌کنند و ارتباطی نباید بین آن‌ها باشد، اما خرج و هزینه زندگی و هزینه‌های درمان را زوج باید به زوجه بدهد. متاسفانه در همان شهریور ۹۴ بود که من به طور وحشتناکی کیسه صفرایم پاره شد. به اعضای آن هیأت حل اختلاف زنگ زدم. چون باید مشکلات من را به عنوان یک زن تنها حل می‌کردند، اما هیچکدام ترتیب اثر ندادند.

شوهر سابقم هم به دیدنم نیامد و حتی اجازه نداد فرزندانم به دیدارم بیایند. این‌ها متوجه بودند که من در تشکیلات شرکت نمی‌کردم. به این جهت بود که از همان موقع اذیت و آزارهایشان را شروع کردند تا مرا تحت فشار قرار دهند و من برگردم.

در حقیقت تشکیلات فرقه ضاله بهائیتتمام توان خود را به کار می‌گیرد تا پس از خروج فرد از ساختار فرقه، تمام داشته‌های وی را سلب نماید. جالب است که تمام هدایت یافتگان از این فرقه ضاله به ماهیت خشن و ضد انسانی آن اذعان می‌کنند و معترف هستند بهائیت تنها یک ساختار جاسوسی می‌باشد.

رهپویان هدایت: در میان جوامع مسیحی، کشور آمریکا به عنوان مهد مسیحیت تبشیری در جهان شناخته می‌شود. بسیاری از رهبران انجیلی، از روسای کشور به عنوان مدافعان عیسی مسیح یاد می‌کنند.

کشیش‌های اونجلیست برای تحقق سیاست‌های دولت ترامپ نقش موثری را از خود نشان داده و همواره به عنوان میهمانان مذهبی دائما درکاخ سفید حضور یافته و در مراسم‌های پرستشی ترامپ را دعا می‌کنند.

بعضی از اونجلیست‌های افراطی رئیس جمهور آمریکا را به عنوان فرستاده عیسی مسیح (ع) معرفی می‌کنند و مدعی هستند شخص ترامپ موجودی بهشتی است که برای نجات و حفاظت از مهربان‌ترین و خیرخواه‌ترین و در نتیجه موفق‌ترین کشور تاریخ فرستاده شده است.

حال با نگاهی به فعالیت‌های سیاستمدار محبوب اونجلیست‌ها مشاهده می شود که نه تنها برای مردم آمریکا ثمره و منفعتی نداشته بلکه روزگاری سرشار از مصیبت و نگرانی برای آنان فراهم کرده است.

به عنوان نمونه با شیوع ویروس کرونا در آمریکا ، بسیاری از مشکلات و مصائب برای جامعه آمریکایی ایجاد شد و علی رغم پیشرفته ترین امکانات پزشکی و بهداشتی لازم، از بیشترین آمار تلفات برخوردار شد.

سیاستمداران آمریکایی به محموله اقلام بهداشتی و پزشکی مورد نیاز مردم کشور آلمان را به راحتی دستبرد زده و با افتخار در تریبون عمومی، این حرکت غیر انسانی مأمورین دولتی ، تمجید می‌کنند.

طبق اخبار منتشر شده در رسانه‌های رسمی‌کشور آمریکا، ترامپ بودجه ۴۰۰ میلیون دلاری سازمان بهداشت جهانی را به بهانه جانب‌داری از چین قطع می‌کند. در برخی از ایالت‌های آمریکا، محموله‌های پزشکی تاریخ گذشته توزیع شد که هرگز قابل‌استفاده برای مردم نبود.

بسیاری از رهبران کلیسای سیاهپوستان آمریکایی نسبت به تبعیض نژادی و کمبود امکانات دولتمردان آمریکایی اعتراض دارند و سیاهپوستان آمریکایی از عدم نقدینگی و اشتغال برای رفع نیاز‌های اولیه، رنج می‌برند.

سیاستمداران آمریکایی، در این شرایط آشفته به فکر بازگشایی سینما افتاده اند. بنابر اظهارات مسئولین سینمایی آمریکا محتوای جدیدی برای نمایش روی پرده‌های سینما وجود ندارد . استودیو‌های هالیوودی در ماه گذشته هیچ فیلم سینمایی را منتشر نکرده اند. تمامی‌فیلم‌هایی که قرار بود در تابستان امسال اکران شوند یا بایگانی شدند یا به عقب انداخته شدند. آنها احتمالا مجبور خواهند بود برای مدتی فیلم‌هایی که در گذشته اکران شدند و چند فیلم کم بودجه را به نمایش بگذارند.

حال باید از رهبران اونجلیستی پرسید آیا سیاستمداران آمریکایی با اینگونه رفتار‌های غیر انسانی در ایجاد آمار‌های وحشتناک تلفات کرونایی مقصر نیستند؟

آیا این شیوه مدیریت خودسرانه وخصمانه دولتمردان آمریکایی ، بر اساس کدامیک از باور‌های مسیحیت تبشیری است؟

از نظر منطقی هم نمی‌توان برای این تناقضات آشکار پاسخی پیدا کرد و مدح وستایش‌های افراطی رهبران اونجلیستی از یک سو و عملکرد دولتمردان آمریکایی همانند دولبه قیچی می‌مانند که ملت آمریکا را قربانی اهداف سودجویانه خود کرده و هیچ راه نجات و امیدواری برای مردم آمریکا باقی نگذاشته اند.