فرقه نعمت الهیه با جعلیات و بدعت‌های آشکاری که توسط اقطاب و مشایخ ترویج داده می‌شود، دریایی از انحرافات و گمراهی برای مریدان بیچاره فراهم کرده اند که به هر سوی آن نگاه کنیم جز شقاوت و ذلت چیزی دیگری به چشم نمی‌خورد.
اقطاب این فرقه درمیان مردم به دروغ خود را مبادی آداب شریعت اسلامی‌می‌دانند و در خفا و پنهان کاملا بر عکس آن عمل می‌کنند و در پی کسب منافع نامشروع فرقهای خود هستند.
در یکی از محافل خصوصی، نورعلی تابنده در منزل یکی از مریدانش، خود را مالک اموال مریدان می‌داند و مدعی می‌شود که از تمام جلسات و مراسم‌های خانقاهی دراویش ، به صورت غیبی مطلع و آگاه است.
نورعلی تابنده، در سخنان خود به جای آنکه مریدان را به خداوند متعال دعوت نماید به صراحت آنان را به خودش دعوت می‌کند و مریدان هم اظهارات شرک آمیز او را با ذکر یاعلی تایید می‌کنند و در مقابل او به گریه و تضرع مشغول می‌شوند.
در یکی دیگر از مجالس، او با خود شیفتگی تمام، خود را جانشین انبیاء و اولیاء الهی معرفی کرده و حتی این جسارت را هم داشت که دراویش معلوم الحال را بهترین امت پیامبر اکرم (ص) خطاب کند و خانواده خودش را بهترین خانواده و بالاترین مرتبه را برای خودش در نظر گیرد.
اخیرا پس از مرگ نورعلی تابنده، یکی از مدعیان جانشینی او به نام محمد اسماعیل صلاحی، خود را محبوب انبیاء و اولیاء الهی می‌داند و تمام گزافه گویی‌های نورعلی تابنده را مجددا در میان دراویش تکرار می‌کند.
چگونه می‌توان در این دریای گمراهی و ذلت، در میان دراویش صحبت از عرفان اسلام ناب محمدی کرد؟ اینگونه اظهارات شرک آمیز واضح و آشکار را مریدانی قبول می‌کنند که از جهالت بی حد و اندازه‌‌‌ای برخوردار بوده و بدون هیچ فکر و اندیشه ای، قطب خود را مورد پرستش قرار می‌دهند.
گفتنی است این قبیل سخنان هیچ سنخیتی با عرفان برخواسته از اسلام ناب ندارد و در حالی که در عرفان اصیل اسلامی‌سخن از دعوت به خداوند است اما در عرفانهای فرقهای که مدعیات دراویش نیز در همین دسته جای می‌گیرد ابتدا دعوت به خود(سرکرده یا قطب) مطرح شده و سپس دعوت به ذات پروردگار عنوان می‌شود و این بزرگ‌ترین انحرافی است که این عرفانهای کاذب به دین وارد می‌کنند.
مدت زمان: 4 دقیقه 28 ثانیه